Öncelikle liselinin biri 2 duble içki içip birşeyler zırvalıyor diyecek olanlar başlığı an itibarı ile terk edebilir. yazdıklarımınsa okunup okunmaması ise inanın umrumda değil.

Kaybetmek sizce vazgeçmek midir panpalar, bence değildir. Kendini bir loser olarak adlandırıp, herşeyden vazgeçtiysen sen bir kaybeden olamazsın dostum. Vazgeçemediğin için kaybedensin çünkü zaten.

Herkesin mutlu mesut olduğu dönemler oluyor mutlaka, zaten mutluluğu tatmadan mutsuzluğun ne demek olduğunu anlamak mümkün değil. Hepimiz bir dönem mutlaka o prima reklamlarında altına işediği halde etrafa gülücükler saçan çocuklar gibiydik, ne oldu böyle birden bire?

Öncelikle sen, ben bir kaybedenim, benim kimsem kalmadı, sevgiye muhtacım diye ağıtlar yakmaktan, kendi kendini kemirmekten vazgeç. Çık bi sokağa yeni insanlar, yeni arkadaşlar edin. Olduğun yerde saymakla mutluluk sana asla geri gelmeyecek. Sen ona git, "kazanmak" denen kelimenin gırtlağına yapış ve hakettiğin hayatı, mutluluğu zorla al.

Aslında kaybetmek vazgeçememek değil midir zaten? Vazgeçemediğin kadın, şahıs yada bu tür şeylerden dolayı sen bir kaybedensin zaten. Buraya kadar okuduysan şimdi bu kadar yazıdan sonra, aklına benim bir kazanan olduğum ve kaybeden kitleyi ezen bir bin olduğum canlanmıştır, ancak hayır bende ne yazıkki bir kaybedenim.

Bu yazıyıda, hem kendime hemde kendim gibi olanlara bir yol çizelgesi olsun diye yazdım. "Seni senden başka biri düşünseydi, bu halde olmazdın" mentalitesi altında yaşa. Kendin için birşeyler yapmazsan, kimse senim için birşey yapmayacak. Eyvallah.

Edit: Özelden ve başlık altında, "hani sen sözlüğü bırakıyodun" diyip küfür eden nüfus müdürlüğünde yaşı 17, akıl yaşı 8 olan gerizekalılara ithafen şunu söylemek istiyorum, sözlüğü bıraktığımı açıkladığım başlığın içeriğinide okuyup öyle yazsaydın keşke. 2 Mayısta birliğime teslim olacağım, teslim olana dek sözlüğü kullanacağımı belirtmiştim ama bu sözlükteki gerizekalı orduları bitmek tükenmek bilmiyor nedense.