Ortam hoştu akşamüstüydü çıktığımda, genç kızlar, marjinal tipler, şu koskoca izmirde gördüysem gördüysem en baba 3 tane yakışıklı adam görmüşümdür, hepsi marjinallikten kazanıyor sanırım garip tarzlar kötü demiyorum yanlış olmasın, çok fazla dikkat çekiyordum o zamanlar, oturdum Küçükparkta bir kafeye bir Ice americano söyledim yanında da donut antrenman sonrası olduğundan glikojen depolarım boşalmıştı sorun yaratmıyordu. Hem etrafı seyrediyor hem de birşeyler yiyiyordum, karşımda bir dişi oturuyordu yalnızdı gözgöze gelmelerimizden cesaret almıştım ama gitmeyi düşünmüyordum çünkü 2 günde bu kadar yükselirsen elbet biryerde patlarsın mantığıyla, lakin son olarak bana gülümseyene kadardı...

Kalktım çıkacaktım, sonra hemen sağdaki masaya gittim ve oturdum.

K-Kız B-Ben

B: Naber?
K- Hoş senden (gülümseyerek)
B- iyi bendende (Öküzlüğe bak)
B- A şey, ben çıkıyordum da dikkatimi çektin yarın bir planın var mı? Seni daha yakından tanımak isterim
K- Biraz hızlısın ama, buna bayılmadım diyemem, müsaitim
B- Sevindim, şuanda gitmem gerekiyor numaranı alabilir miyim?
K- Ver telefonunu

Uzattım telefonu kendi numarasını kaydetti, (Hoş Kız) diye sonra gülümsedikten sonra az sonra çaldırıyorum iyi akşamlar diyerek ordan uzaklaştım.. Meğersem ne kadar basitmiş, yıllarca dert mi etmişim, yoksa herkes böyle olmayacak mıydı ?