bir akşam habersizce nergise gitmek istedim. normalde daha önce hiç ona tek başıma habersizce gitmedim. onun evine hep birlikte gitmiştik ama o akşam proje çalışması olduğunu -mimarlık okuyordu- ve yoğun olduğunu söylemişti. doğru düzgün yemek bile yemediğini söyledi ben de en iyisi 2 büyük boy pizza alıp gideyim hem yarım saat yemek yeriz hem de sohbet eder özlem gideririz dedim. ev sahibi de beni çok iyi tanıyordu. eve çıkarken ondan yedek anahtar aldım. kapıyı açıp içeri girdiğimde oturma odası boştu. masanın üzerinde gerçekten proje çalışması duruyordu fakat yatak odasında sanırım bambaşka bir proje vardı. seslerin geldiği yatak odasına doğru ilerledim. içerdeki manzara bana yıllar önce kendi evimdeki manzarayı hatırlattı. tek farkı bu seferki iş üzerindeydi. kapıda dikildiğimi gören nergis birden üzerinde zıpladığı esmer penisten indi yorganın altına girdi. yanındaki esmer arkadaş gayet rahattı. açıkçası nergise aşık değildim. hatta onu çok sevdiğim bile söylenemezdi sadece beğeni ve inanılmaz bir güven vardı aramızda. ve ben o akşam hayatta kimseye güvenemeyeceğimi bir kez daha anladım. kaşlarımı kaldırıp "sağlam proje bununla jüriyi ikna edebileceğine eminim" dedim. telaşlı ve korkmuş bir şekilde nergis "sevgilim biliyorum berbat bir durum ama yemin ederim seni seviyorum" vs. şeyler söyledi. açıkçası çoğunu duymadım bile. arkamı dönüp giderken size pizza aldım aç karnına yapmayın dedim ve çıktım gittim. o akşam defalarca mesaj atıp aradı. inanın mesajlarını okumadım bile.

bana koyan şey aslında nergisin beni aldatması falan değildi. bana koyan şey bu kadar güvendiğim birisinin beni aldatmasıydı. ben onu aslında sevgili olarak bile görmüyodum. sıkı bir arkadaşım dostumdu o benim. ayrıca o manzara bana başka şeyleri de çağrıştırdığı için... asıl rahatsız eden de o olmuştu.