Okulların açılmasına henüz zaman vardı, Berk de istediği yeri rahatlıkla kazanmıştı, zeki bir çocuktu, sessiz, ama bir o kadarda sertti yapabileceğine adım gibi emindim ve yapmıştıda, onunla biraz konuları konuştuktan sonra eve vardım. Heyecanlıydım, ezik pgibolejisini yenmem gerekiyordu, fiziksel açıdan ve surat olarak iyiydim zeki bir insandım da o zamanlar, ama çenem laf yapmıyordu ve kızlara karşı endişeliydim hep bir reddedilme korkum vardı, yaşıtlarım öyle seviştim öyle yiyiştim öyle gibtim anlatırken ben sadece elimi gibiyordum ve acı vericiydi. Ailemden bahsetmedim anneannem ile yaşardım bana hem annelik hem de babalık yapmıştı 18 yıldır, annem ve babamdan bahsetmek istemiyorum dostlarım. Durumumuz iyiydi bana bir araba almamız gerektiğini söyler dururdu, araba hevesim yoktu benim için sadece bir ihtiyaçtı, fazla pahalı olmayan bir araba düşünmeye başlamıştım, ama aklımı kurcalayan bir şey vardı benim canım anneannem bensiz ne yapacaktı? Aklım hep onda kalacaktı ben izmir'de o ise Bursada... Kararları doğru mu vermiştim yoksa hayatım için en iyi kararı bu yönde mi vermiştim bilinmezdi, ama kafamdan o pgibolejiyi atıp açılmam için en iyi yöntem o şehirden ayrılmaktı...