Leyla gelmişti... Sonra sıla kapıya doğru gelerek...
S:Sonportakal sucuklu yumurta yapayım mı?? Lle.. Leyla...
B:Leyla açıklayabilirim...
L:Kendine iyi bak Sonportakal..
Gitti koşarak, merdivenlerden indi.. Napacamı bilmiyordum, üstümü giyindim, sıla anlamış olacak ki kötü olduğumu, çıktı gitti evden, yalnızdım, annem 1-2 saat sonra geldi, ona bir şey demeden çıktım, sokakları dolaştım, hep hata hep hata, nereye kadar hatalar yapacağım dedim kendi kendime, çok yorgundum, bedenen yorgun olmasamda, mental açıdan çökmüştüm adeta, o sırada telefon çaldı, arayan sılaydı...
B:Efendim sıla noldu..
S:Sonportakal koş çabuk yetiş leyla...
B:Noldu leylaya..
S:Xxx hastanesine gel lütfen..
Ağlıyordu, taksi çevirdim hemen o hastaneye gittim, kapıdan içeri girdim, önce aceleyle sordum nerde olduğunu öğrendim, gittim oraya koştum koridorlardan geçtim, geldiğimde, yoktu artık, sonsuza dek kapatmıştı gözlerini dünyaya, koşarak çıktım hastaneden, yağmur yağmaya başlamıştı ben koşarken, gözyaşlarım karışırken yağmura, ağırlaştı ayaklarım, oturdum bir banka, bağıra bağıra ağladım, yoktu artık o, ekgibti bir tarafım artık...