Baş Edit : Hikaye bitmiştir. Okuyan herkese teşekkürler.

geçirdiğim çocukluğu anlatıyorum beyler. Siyah düz saçlı bi panpanızım. 21 yaşındayım
şu an. O zamanlar 9 yaşındayım. Üçe gidiyorum. Kuş falan ötmüyor haliyle. Ama sokakta büyüdüğümüzden biliyoruz kuşun ne olduğunu nasıl kullanıldığını . ilk canlı ferreyu 7-8 yaşlarımda izlemişim.(irdelemeyin) istanbul'un köşe semtlerinden birinde yaşıyodum o zamanlar. Hala orda yaşadığımdan semtin ismini vermicem beyler. Avrupa yakasında ama onu söyleyebilirim. (Bağcılar'da oturmuyorum amk) Neyse. Olaya geçiyorum.
Sokakta falan çok zaman geçiriyodum ama okulda sürekli ilk üçte falandım. Bilirsiniz 3'e giderken sınıfta popüler olmanız için derslerinizin iyi olması yeter. Velediz amk kimse yakışıklı değil, kimse zengin de değil zaten koyduğumun semtinde. Uzun boyluyum da. E bi de futbol falan oynuyoruz sürekli sokakta, tanınıyorum yani. Okulda çeteleştik beyler. Çocukları kandırıp kolasına maç yapıyoruz kolalarını falan alıyoruz. Mahallede en iyi top oyanayan çocuklar benim takımımda zaten. Kaleci arkadaşı hala unutamıyorum amk. O yaşta plonjon yapıyodu amk çocuğu.
Tahmin edeceğiniz gibi, insanı etkileyen çok az şey vardır. Birisi para, biri ana baba, bi de aşk yani. Onu gördüm ben de. Sarı saçlarının arasındaki siyahları, mavi gözleri, yağsız beyaz peynir gibi bembeyaz tenini gördüğümde top ayağıma dolaştı, o maçta yenildik zaten. Sersemledim amk ne bileyim, topladık cebimizdeki paraları kola almıştık bi üst sınıftaki çocuklara. Bizim takım bana bi küfür ediyor amk ama benim gibimde değil. Aklımda o var hala. Bi de özeniyoruz bizden büyüklere. Sevgilisi falan var milletin hep. Ben de triplere falan girmişim. Neyse eve gittik.