Sadece 1 tane arkadaşım vardı Berk, lise 1 den beri arkadaşımdı yani o şişman olduğum dönemlerde bile, herkes benimle dalga geçer beni çok üzerlerdi beyler, ama Berk o öyle değildi, bana laf söyleyenlere atar gider yapardı sonra beni köşeye çekip " oğlum sen salak mısın ne takıyorsun şunları olabilir böyle şeyler yaşın erken her şey düzelir kardeşim takılma" tarzı motive edici konuşmalar yapardı, sürekli onunla takılırdım ve o benimle bana ne kadar kızsa bile alay etmezdi, yani karşılıksız, çıkarsız dostluğun ta kendisiydi Berk canımdı ciğerimdi ve tek arkadaşım bu yüzden oydu. Berkle 1 sene kaldığını ve çok sağlam çalışmamız gerektiğini aynı üniversiteye gitmemiz gerektiğini söylemiştim ama idealler farklıydı, ben izmir Ege üniversitesi BESYO istiyordum o ise Uludağ üniversitesi makine, öyle olsa bile birbirimize hep sahip çıkıp derslere abanmamız gerekecekti ve o benim hep dostum kalacaktı. 1 Sene çok zor geçti sporumdan fedakarlık hiç etmedim aksatmadan gittim ve derslerime de çalıştım ama sosyal hayat 0 idi zaten yoktu ama en azından Berk ile çıkar kahve içmeye ve sinemaya giderdik çıkar gezerdik.. Ve sonunda gün gelmişti sınavıma girmiştim ve gayet iyi geçmişti beklediğimden de iyi, ama zaten önemli olan bu değildi, mülakatlar idi.. Yine uğur hocama giderek mülakatlar hakkında yardım istemiştim ve bana parkur tarzı eğitimler için arkadaşları olduğu kanallar sayesinde çok yardımı dokunmuştu ve artık tamamen kavramıştım olayları tek bekleyişim sınavdı.. istediğim okula gidememe ihtimali olarak tek gördüğüm şey sakatlıktı, bakalım beni neler bekliyordu..