Evet. Ister kibir deyin, ister narsizm, ister ego, ister gurur... Bunu soyluyor olmaktan mutlu oluyorum. Hickimseye bagimli olmadim, ve bir dis yardima ihtiyac duymadim. Cunku bir konuda bir baskasinin yardimini almak demek zayifsin demektir. Saglikla, ciltle, vb. ile ilgili bir problemin oldugunda bu isin erbabi olan doktorundan yardim almayi ya da bir seyin bozuldugunda gidip servisinde tamir ettirmeyi kastetmiyorum - bunlarin hepsi hizmet kategorisi altinda zira. Bir de dogustan gelen bagimliliklarimiz var: aile sevgisi gibi... Bunlari cikarttiginizda disariyla ilgili hicbir seye bagimli olmamak, butun kazandiklarinizi sadece sizin kazanmis oldugunuzu bilmek ve guclu olusunuzdan asla odun vermemek guzel bir his. Iste bu noktada sizlerin de en cok muzdarip oldugunuz kiz arkadas mevzusuna gecelim: Sevgilisinden ya da farketmez, cok sevdigi bir arkadasindan ayrildiginda kiz gibi uzulen hemcinslerimin agzina patlatasim geliyor. Iste biraz ice donuk olmanin artilari burada on plana cikiyor. Ice donuk bir insan olarak her sey icin yeterli zamani bulabiliyorsunuz; kisisel bakim, kendini gelistirmek, dersler, spor, sabit bir diyet programi... Kimseye bagli olmadan devam ettireceginiz ozgur bir yasam; basardiginiz her seyin size ait oldugunu bildiginiz ve kimsenin "Ona ben yardim etmistim." diyemeyecegini bildiginiz rahat hayat... Ustelik ice donukluk ile birlikte hele bir de basarili iseniz etrafinizdakiler sizden yardim istiyor. evet ya da hayir demek size kaliyor; tabi hayir diyebilmek ayri bir konu - onu da baska bir gun anlatirim.