hayattan ne çocukluğumda ne de ergenliğimde hiç zevk alamadım, Allah'a şükür engelim yok, fakirlik de çekmedim ama ne zaman ki zevk almaya çalıştıysam hep gerçekler yüzüme vurdu ve olduğum yerde kaldım.e yapacak bir şeyim de yok haliyle uğraşmadım ve bu böyle gittikçe umursamazlığa dönüştü.haa mal değilim duygularım var ama hep boşa gitti ve bu böyle de gidecek çünkü bazı şeyleri değiştiremeyeceğim,bu yüzden de alıştım artık zamanımı dolduruyorum sadece.