Leyla geldi yanıma oturdu, ona bakmıyordum camdan dışarıyı izliyordum, bir şey demedim, bir şey demedi, sadece sarıldı, bütün tenefüs boyunca öylece beraber dışarıyı izledik, sonra zil çaldı gideceği zaman, çıkışta bari bekle beni dedi, tamam dedim zoraki bir gülümsemeyle, görüşürüz dedi gitti, gün bitti, beraber yürümeye başladık, parka oturdum, cebimden paketimi çıkarıp sigara yakacaktım ki...
L:Lütfen içme sonportakal...
B:iyi değilim yapma şimdi bunu bana...
L:Ben yanındayım işte nolursun sigara yakma..
B: Peki sevgilim nasıl istersen...
L:Meti...
B:Ne?
L:Metini gördüm sanki de neyse yanlış gördüm galiba...
B:Metinin ne işi var burda yanlış görmüşsündür...
Beraber 1-2 saat daha oturduktan sonra onu eve bıraktım... Eve geçtim...
Annem yoktu kapı çaldı, annem anahtarı evde unuttu herhalde diye düşündüm, kim o diye sormadan veya delikten bakmadan açtım kapıyı, karşımda metin vardı..
B:Hayırdır?
M:Seninle bir şey konuşmaya geldim efendi gibi oturup konuşucaz...
B:Iyi geç içeri...
M:Bak kardeş ben hilalide sılayıda leylayıda 3 senedir tanıyorum, aynı okulda okuduk...
B:Eee
M:Eesi sen benim 3 senede yapamadığımı 3 günde yaptın...
B:Nasıl yani?
M:Hilal seni...
B:Beni?
M:Hilal seni seviyor lan işte neyi anlamadın...
B:Bak birader benim yapabileceğim bişi yok geldin söyledin, ben Leylaylayım onu seviyorum gerisi beni alakadar etmez, hilalmiş sılaymış, falanmış filanmış hiç önemli değil, sevgilimin arkadaşı olmaktan öte geçmezler durum bu anladın mı?
M:Anladım eyvallah...
Kapıyı çarpıp çıktı evden, nasıl olur anlam veremiyorum, ne ara bu hale geldi olaylar. kafam iyice allak bullak olmuştu...