Sonrasında ise odadan çıkarken kafa ağrım baş gösterdi. Dilan hoşnutluğunu belli ediyor koluma sımsıkı sarılıyordu. Bir erkeğe verebileceği tek şeyi veriyordu.

Hayatım boyunca hep aptallıklarımla başa çıkmaya çalıştım. Sürekli korktum saklandım hatalarımdan ders çıkaracağımı söyleyip baş kaldırıcam ipleri elime alıcam demiştim. Ama zoru görünce saniyesinde caymıştım. insanın korkmaması çok tuhaf bir şey. Hislerin yok okuyor korku duyduğun veyahut heyecan uyandıran bir şey olmuyor.

Zevk için yaşıyorsun. insanlığın doğasını keşfetmiş gibi hissediyorsun. Ölümden dahi korkmamaya başlıyorsun. Umrunda olan bir şey olmuyor çünkü dünyanın sana verebileceği şeyler gözünde basitleşiyor.

Kavga etmek, çatışmak, bi kıza açılmak, ekstrem sporları yapmak. Korku bu gibi zamanlarda bulur insanı. Ama hepsi boşuna. Çünkü dünyada seni korkutabilecek birşey yok. Üstüne gitmediğin her an zincirleri kırmadığın her an ölüyorsun zaten.