Serin bir o kadarda sıcak yaz gecesinde dışarıya furkan ile buluşup gezmeye gitmiştim. Her şey çoz güzeldi eski üniversiteden kızlarda gelmişti eğlendikten sonra, ağır adımlarla otobüse bindim mahallemizin önünde indim ileride itfaye polis ışıklarını görmemle panik ve gözlerimden yaşlarla koşmaya başladım siyah dumanlara git gide daha yaklaşmıştım gördüğüm manzara evimiz cehennem ateşi renginde alev alev yanıyordu alt komşumuz Aysel abla ağlamaklı halde kafasını salladı ve omzuma dokundu o küçücük elleri sanki balyozla vurumuş gibi yere yığıldım annem babam küçük kardeşim ve ablam alevlerin içinde kaybolmuştu, sadece tek düşündüğüm öldüler mi ve öldülerse acı çektiler miydi. O anda telefonum çaldı, Ağlamaklı bir sesle;
B:Ben A:isimsiz kişi
B:Efendim
Duyduğum sadece hırıltılı nefes sesiydi
B:Kimsiniz
B:Cevap versene amk
A:Ben hiç kimseyim
B:Şakanın sırasımı lan huur çocuğu
Dedim ve tam kapatırken
A:Biraz üşümüştüm ısınayım dedim hem sende üşümüşe benziyosun biraz yaklaşta ısın dedi
B:Ne diyosun lan sen amk
A:Çok konuşma XXXXXX sokaktaki ağacın dibinde bir paket var bu sabah ezan okunmadan onu al yoksa birdaha şansın olamayacak dedi
cevap vermeme kalmadan telefonu kapattı
Başıma gelceklerin farkına varmadan o paketi almalımıyım diye düşünmeye başladım