Kantinde bir şeyler yiyip 2. dersliğe gittik. Ezgi'ye yüz vermeyip reddetmiştim. Dersler bitmişti. Yurda döndük. Telefon geldi. Açtım:
B: Efendim abi
A: Eve gel.
B: Neden ?
A: Annem kalp krizi geçirdi.
B: N. n... n. ne ? Na.. nasıl ?
A: Hastanede şu an.
B: Hastaneyi söylesene niye eve geliyom.
A: Gel beraber çıkıcaz.
B: Tamam abi geliyorum ...
Ödüm patlıyodu, acayip endişeliydim. Üstüme bir şeyler alıp otobüsle eve gittim. Ev üniversiteye yakındı ama ben ortamdan dolayı yurda girdim. O yüzden pek uzun sürmedi eve gelmem.
A: Bin arabaya.
B: Geçsene şoför koltuğuna.
A: Sen kullanacaksın.
B: Abi bu işin şakası yok bak al hızlı hızlı zütür.
A: Sen kullanacaksın Cash!
B: Ya tamam bağırma.
Ehliyetim yoktu pekte bilmezdim araba kullanmayı. Ama sürebildiğim en hızlı şekilde sürdüm. Gitmeden önce hangi hastane olduğunu öğrenmiştim. içeri girdik hastaneden
hemen annemin bulunduğu kata çıktım.

Annem yatıyordu. Hayati tehlikesini atlatmıştı. Bir şükür çektik. Abim Cem'e de haber vermiş bu yüzden Herkes gelmişti.
C: Eyw abi haber verdiğin için.
S: G.o
E: iyi mi teyzecim ?
B: iyi Allah'a şükür iyi.