Okulların açılmasına 1 hafta vardı daha biraz mahalleyi gezmek için dışarı çıktım, dolaştım her yeri, büfeye uğrayıp 1-2 bira aldım, paket sigaramı aldım çıktım, bina kapısından içeri girdim tam asansöre yönelecekken Leylayı gördüm, ağlıyordu, yanına oturdum neyin var, neden ağlıyosun dedim, önce sallamadı, sonra yaşlarla dolmuş olan o güzel gözleriyle bana baktı, ve sarıldı, sıkı sıkı sarıldı, uzun bi süre öyle durduk, sonra hadi gel ben seni evine çıkarayım dedim ses etmedi asansöre bindik, o sadece ağlıyordu, kapının önüne geldik, içeri gir ve ağlamayı kes artık, sana hiç yakışmıyor dedim, her şey için teşşekkür ederim sonra konuşuruz diyip içeri girdi, 1-2 saniye kapıya bakakaldım, sonra elimde poşet napıyorum ya ben burda dedikten sonra eve çıktım, içeri girdim annem yoktu komşulardadır herhalde dedim, odama geçtim, açtım dizimi, biramı yudumlaya yudumlaya izlerken, telefonum çaldı...