Tek Postta bitircem beyler: Amacım ilk başta "zaten çok kolay amk, 90 gün yapıp bırakayım"dı, ama sonra gördüm ki yannan kolay...

ilk 3-5 gün fazla bir şey olmadı ama sonra, o kalan 10 gün falan kalorifer gibebilirdim beyler çok ciddiyim (denemiştim gerçi ama sonra güle güle bırakmıştım), her şeye rağmen hayvan gibi bi enerji sardı her yanımı, benzetme yapmamı isterseniz zütüm yanıyo gibiydi amk.

2 hafta sonunda azgınlıktan başıma gelen ayrı bir olay yüzünden bozmaya karar verdim (kuzenimi gibmedim la, kendi başıma geldi).. Beyler, O gün karar verdim ki "Bir daha asla", tüm enerjim geri çekilmişti ve ertesi sabah car car bağaran adama geri dönmüştüm amk çok kötü bir his la, başınız dumanlı gibi, bir garip hissediyosunuz her zaman, ne bileyim..

Ordan sonra 63. (falan) günüme kadar her gün buna karşı koyarak geçti, zaman geçtikçe yeni doğum yapmış kadınlar gibi kendime güven bir güven geliyordu. Kızları daha az kesiyor, daha çok her arkadaşım gibi konuşmaya başlıyordum (ayrıca bu boş kalan vakti farklı hobilerle doldurarak boş zaman bırakmamayada özen gösterdim, çünkü fazla boş zaman kalırsa tokatlayasınız geliyor beyler).

63. günden sonrada artık mala vurma isteğinin iyice bittiğini farkettim, artık hiç o azgınlık basmıyor beyler çok ciddiyim, derste durduk yere baş kaldırmıyor (kızlar yanlışlıkla önümde domalsa bile). Beyler bu müthiş bişi!
Artık o 15 dakkalık azgınlık falan yerini gün boyu enerjiye bıraktı ve bunu farkedebiliyorum, mesela eskiden saat 12 de yatsam bile sabah (6 da) tır altından kalkıyo gibiydim, şimdiyse 2 de yatsam bile sabah direkt kalkabiliyorum (ama hala sarhoş gibi oluyorum o ayrı, diş fırçasıyla abdest aldığını düşünmek falan, o kısmı önermiyorum yani).

ÖZET: 113 gündür elimde nasır yok, 63. günden sonra artık gibim kalkmıyor, tüm günde zütüm yanıyor, 15 dakka yerine 24 saat kendinizi gibici hissedin daha mantıklı değilmi amk?