o gün kadının birinin pantolonuma su sıçratmasını saymazsak başıma bir şey gelmedi. eve ulaşmıştm. ellerim titreye titreye kapı tokmağına vurdum. açan olmadı. tekrar vurdum. yine açan olmadı. içimden Allah kahretsin diyordum ama aynı zamanda da bir rahatlama gelmişti. çünkü ben cesaretimi toplayıp buraya kadar gelmiştim fakat şansa bak ki kimse yoktu. en azından üzerime düşeni yapmış kendimi kendime kanıtlamıştım. tam arkamı dönüp giderken benimle yaşıt bir kız çocuğu kapıyı açtı.