Gözümü kasvetli bir ayışığı vurmuş pencereye bakarak açtım. Uykuda olduğumu biliyorum ama beynim aktif çalışıyor ve düşünüyor, farkındalığım artıyordu. Çok şaşırtıcıydı çünkü daha önce uykumda hiç bu kadar sağlıklı düşünememiştim. Gördüklerim hep bölük pörçük olurdu. Ama o anki rüyam rüya değil de gerçek gibiydi.

Tüm bu şaşkın düşünceler sırasında aniden annemin yattığı çekyatın hemen yanındaki pencereden biri yada bişey perdeyi havalandırarak içeri giriyordu. Beyler hatırlarken bile tüylerim diken diken oluyor resmen. Napsam da yüzünü seçemiyorum yalnızca uzun bir mintan gömlek var üstünde, yavaşça pencereden içeri süzülüp doğru Sedat abilerin odaya giriyordu. Uyku ile uyanıklık arası bişeydi bu yaşadığım ama naparsam yapayım bağırıp çağıramıyor, hatta kımıldayamıyor, öylece kan ter içinde onun odaya girişini izliyordum. Sonra birden karabasandan kurtulmuşçasına derin bir nefes alarak yataktan fırladım. Nefes nefese kalmıştım, ama asıl beni mahveden şey annemin kısa bir "bismillah" çığlığı ile aynı anda sıçramasıydı. Anneme dönüp noldu anne dedim. Yok bişey rüyamda biri üstümden pencereden atlayıp içeri geçti hırsız gibi, beşinci katın penceresine kim çıkacak, rüya işte dedi.. inanılır gibi değildi annemle aynı anda aynı rüyayı görmüş ve aynı zamanda sıçramıştık.. Hemen atıldım ben de aynısını gördüm demek için ama daha anne demiştim ki içerden yengemin " teyzeee kooşş Sedat'a bişeyler oluyor, Sedaaaattt" diye çığlık atmasıyla yerimizden fırladık, babam sesi duyar duymaz benim odadan fırlamış bi hışımla onların odaya dalmıştı, peşlerinden içeri girdim ve manzara karşısında öylece zemine çivilenmiş gibi kala kaldım...