Olay yaklaşık yarım saat önce başıma geldi hemen anlatıyorum...
Çomar dolu şehrin üniversitesinden çıktım ve yurda gitmek üzere tramvaya bindim. Neyse yolum bitti ve tramvaydan yurda yaklaşık 500 metre yol var yavaşça yürüyorum (müzik dinleyerek). Bir anda önümde 45' lerinde bir kadının araba sileceklerine kağıtlar sıkıştırdığını, binaların posta kutularına bıraktığını gördüm. Hemen kaldırımın kenarına yaklaşıp arabanın birindekine baktım EVET oyu vermeye teşvik amaçlı kağıtlar... Neyse ben yolumun üzerindeki arabalardan toplayıp hemen ilerdeki çöp kutusuna attım. Yaklaşık 20 metre sonra kadınla karşı karşıya geldik ve şöyle bir diyalog geçti (K: kadın, B: ben):
K: Merhaba delikanlı AKP *** (ilçenin adı) Teşkilatı' ndan geliyorum. Oy kullanacak mısınız?
B: Evet kullanıcam
K: Kararımız nedir?
B: Hayır tabii ki.
Deyip kadını dinlemeden yoluma devam ediyordum tam kulaklığı takıcam, kağıtları çöp kutusunda gören kadın seslendi dedi ki: Bu kağıtları çöpe atamazsın terbiyesiz
Bir la havle çekip Pardon geri dönüşüm kutusu yoktu yakınlarda dedim ve kulaklığımı takıp slow motion döndüm ve yoluma devam ettim.

Not: Ayrıca HAYIR verenler şuku, EVET verenler çügü vereceği için az çok sözlüğün ne olduğu da ortaya çıkar.

Özet: özet falan yok oku işte dıbına koduğum