şiir

Günler ne çabuk akıp geçti sevgilim

Yaz kendini anlatırken yaprak yaprak
Yüzyıllar geçti sanki aradan

Yollar yollar boyunca yan yana

Hangi yokuşu çıktıysam seninle

Kuşlar uçuştular saçlarından

Hep seni sevdim, silinmez izi

Sevimli şaşkınlıklarımın o yazdan

Kır kahveleri kuş sürüleri sonra

Konuşmadan oturduğumuz masa iskemle

Demli çay, demli çayın buğusu

O yaz daha mutluydu seninle

Senin mavi miydi ya kalbinin sesi

Bir saat gibi işlerken kendiliğinden

Yine buluştu gözlerimiz sevgiler üreten

O yaz seni ne çok sevdiğimi

Öğrendim bir akarsuyun sessizliğinden

Bulutlardan bulutlara çıkardım o yaz

Çiçekler suladım her günbatımı

Çocuklarla konuştum hüznü unutturan

Yalansız hilesiz sevdim seni

Çiçekler çocuklar ezgiler içinde

SENi SEViYORUM

seni seviyorum

çağladıkça coşan su

estikçe dellenen rüzgar

ekildikçe anaçlaşan toprak

öğütler bunu bana

seni severken

türküden türküye geçer ırmak

toprak yaz yağmurlarıyla oynaşır

öğle tozlarıyla dolanır rüzgar ufku

adınla uyarırlar beni

seni seviyorum

bağda çilenen salkım

dalda allanan meyva

öttükçe kendini tüketen kabakçı kuşu

öğütler bunu bana

seni severken

yaz güneşi şehvete boğar bahçeyi

kükürt adetleriyle solar bağ yaprakları

ballı incirde yaşar-bin bir cilveli-aşklarını

turunç gerdanlı kuşlar

haberler getirir sağdıçlarım

gül kurusu mektuplar

seni seviyorum

hayra yorulan düşler

ceviz sandıkta bekarlığının gül suları

taş yastıklarda zümrüdüanka kuşları

öğütler bunu bana