iğrenç fikirler beynime zühur ederken kalbim yerinden çıkarcasına atıyordu. bir an eve gitmemeyi düşündüm ama bundan kaçamazdım. gerçekten bir şey varsa bunu bilmeliydim. benim onu görmemem onun gerçek olduğunu değiştirmezdi.

binaya girip 3. kata çıktım. kapıya geldiğimde ellerim titreyerek çantamdan anahtarımı çıkardım. kapıyı açtım ve sessizce eve girdim. banyodan gelen su sesine doğru yöneldim. o ana kadar bir falso yoktu. ne yabancı birinin ayakkabısı ne de herhangi bir çanta vs. hiçbir şey yoktu. banyodan gelen hafif öksürük sesinden babamı tanıdım ve hemen çaprazdaki yatak odasına yöneldim. yatak odasının kapısı sonuna kadar açıktı.

gördüğüm manzara mideme inanılmaz bir kramp saplamış, kulaklaklarımı zınlatmıştı. vücudumdaki anlamsız tepkimeler beni korkutuyordu. o gördüğüm şey dünya üzerinde hem en muhteşem şey hem de en iğrenç şeydi.

o an bunu görmektense ölmeyi yeğlerdim...