sonra aklımı yetirdim delirmiştim yere yatıp çırpınmaya başladım. sabah oldugunda hala yerde delirmiş bir vaziyette yatıyordum jandarma buldu beni. sonra bir çok hocalara gittim ama kimse düzeltmedi ve etrafa bakıp bakıp gülüyordum sadece gülüyordum. etrafımda bir kaç çoçuk oynuyordu ama millet bana bu kime gülüp geçiyor diye hep dalga gözüyle bakıyorlardı kimseye ne derdimi anlatabildim nede kimse derdime derman olabildi.

arkadaşlar bu olayı yaşayan bi akrabamdır şuan gerçekte nusaybin de amcamın yanında yaşıyor olayı bana amcam anlatmıştı inanması zorda olsa böyle şeyler yaşanıyor hikaye gerçek yaşandıgı için hiç bi abartı katmadım hiç bi kurguda katmadım yaşandıgı gibi yazdım umarım begenmişsinizdir. gerçek oldugu için biraz sıkıcı geldi degilmi ks bakmayın .d