bak serkan beyim, sana iki çift lafım var. koskoca adamsın. paran var, pulun var, herseyin var. binlerce kişi calışıyor emrinde. yakışır mı sana yazarlarla oynamak? yakışır mı bunca günahsızı, çoluğu çocuğu, trendden almak, çaylak bırakmak? ama nasıl yakışmasın! sen değil misin öz moduna bile acımayan, bir damlacık saadeti çok gören. anlamıyor musun beyim, bu çocuklar bu sözlüğü seviyor. ama ben boşuna konuşuyorum. sevgiyi tanımayan adama, sevgiyi öğretmeye çalışıyorum. hıh, sen, büyük patron, milyarder, sözlük sahibi serkan bey! sen mi büyüksün? hayır, ben büyüğüm! ben, beton usta! sen benim yanımda bir hiçsin, anlıyor musun, bir hiç! gözümde pul kadar bile değerin yok. ama şunu iyi bil, ne hayal gücüme ne de azmime hiçbir şey yapamayacaksın. yıkamayacaksın, dağıtamayacaksın, mağlup edemeyeceksin bizi. çünkü biz birbirimizr parayla pulla değil, sevgiyle bağlıyız. bizler birbirimizi seviyoruz. biz bir aileyiz. biz güzel bir aileyiz. bunu yıkmaya senin gücün yeter mi sanıyorsun? dokunma artık aileme! dokunma pampalarıma! dokunma üst editime! dokunma küfürlü başlığıma! eğer onların kılına zarar gelirse, ben, ömründe bir karıncayı bile incitmemiş olan ben, beton usta, hiç düşünmeden çeker vururum seni! anlıyor musun, vururum ve dönüp arkama bakmam bile