artık bu iş iyice entrikaya bağlamıştı. annemi düşünmeye başladım. güzel, şefkatli, masum annemi... beni asıl üzen şey buydu. evet zerrin ablayı herkesten ve her şeyden kıskanıyordum. onun için deli gibi yanıyordum. o benim ilkimdi. ilk aşık olduğum kız ilk arzuladığım ilk istediğim kızdı. 9 yaşında bir çocuğun kafasına "ciks" denilen şeyi yazan bir kızdı o. gerçek bir şeytandı.

ama peki ya annem? bizim için yıllardır saçını süpürge eden, her türlü şefkati gösteren, babamın hiçbir şeyi yokken ona sonuna kadar destek çıkan ve bugünlere gelmemizin baş mimarı, gizli kahramanı annem? o ne olacaktı? böyle bir şeyi asla kaldıramazdı. eğer gerçekten aralarında bir şey varsa ki benim artık şüphem kalmamış gibi bir şeydi bunu anneme söyleyemezdim. bunu ona yapamazdım. bu çok ama çok ağır bir şeydi..