Dayandık yaşamaya. Ahiret diye bir şey yoksa sıkıntı büyük.

işte beyler bu düşünce beni hep kötü şeyler yapmaya itiyor. Bu şeyleri yapmadan yok olup gidersem sokaktaki çöpten ne farkım kalır ki?

Hayata bir kere gelip onda da senelerimi çalışarak, okuyarak geçirir, ayda 1500 lira için tüm gün zütümü yırtıp da, hiç mutlu olamayıp da yok olur gidersem ne olayım kalır ki? Suç işlemek istiyorum beyler, illegal işler yapmak istiyorum.

Gazi Felsefe mezunuyum. KPSS de 71 puan aldım, atanamadim şimdi de gittim o her gün ayar verdiğiniz kasiyerlerden biri oldum. KPSS ye tekrar hazirlanayim desem 90 dan aşağı puan alan unutsun zaten devlette işi.

Özel sektör desen sırf açık lise mezunuyum diye gidip kadroya Anadolu lisesi mezunlarını aldılar. Ben ne yapayım ki şimdi beyler söyleyin?

Bakmayın öyle sözlükte takılıp sahteden eğlendiğime. içimde neler kopuyor kimse bilemez. Anancilik yapıp içimdeki stresi atıyorum bazen. Bazen de derdinizi dinleyip derdimi anlatıyorum. Geldim şurada 23 yaşıma, bir baltaya bırak sap olmayı, çivi bile olamadım.

Gidip imam hatip mezunlarını çatır çutur 60 puan barajla atarken, benim girmem gereken derse bile onları koyup çocukların zihinlerini yıkarken hiç benim gibilerin halini zerre olsun düşünmeyen bu iktidarın da amk.

Keşke açık lise mezunu olmasaydım en kötü uğraşır, astsubay fln bir şeyler olurdum dıbına koyayım.

Hayatımda verdiğim her karar beni ve duygularimi içten içe çürütmekten başka bir şey yapmadı. Duygusuz, pgibopat binin teki oldum. Lise son senemde açık liseye geçtiğim için, can dostum dediğim adamlar bile unuttu beni.

Özet mözet yok binler okuyun adam gibi. Zaten bir siz varsınız içimi dökebileceğim.