anasını avradını gibeyim böyle insanların. olum yemin ederim son 3 senedir hayat çok manasız geliyor. gülmüyorum lan. aşık olamıyorum, heyecan yaşamıyorum. içimde uzun zamandır hep burukluk.

kasvetli filmler izliyorum, buhran dolu kitaplar okuyorum, abartmıyorum ama 16 saat neşet ertaş dinliyorum. hiçbir şey tatmin edemez oldu bunlardan başka. dışarıda insanlar o kadar çok komiğime gidiyor ki anlatamam. çok yapmacıklar.

insanoğlundan uzaklaşıp gibtirip gitmek istiyorum. bir radyo, kitaplarım ve bana yoldaş olacak bir köpek. yemin ederim ki değer verdiğim tek topluluk olan ailem olmasa -ki çok şükür Rabbime varlar, hiçbirimizin başımızdan ekgib etmesin- gibtirip giderim.

büyük bir çaresizlik, yorgunluk içerisindeyim...