Mevsim, kışlamadan önce “hadi hadi alın” diyerek son bir jest yapmıştı. Hava güneş güneş kokuyodu. Mutlu insanlar gibi belediye bankında romanımı okuyodum. Bir tık yan bankımda ise gerçek bir mutlu oturuyodu. Bir adam çorabının nasıl göründüğünü umursamadan bacak bacak üstüne atıyosa mutludur. Kısaca zengin oturuşu da diyoruz. Bizden, sayfa çevirme seslerimizden başka kimse yoktu.