Dava günü geldi.X şirketinin telif haklarımıza tacizde bulunduğu yönünde bütün kartlarımı oynadım. Mahkemeye bana yapılan şantaja yönelik elimdeki belgeleride teslim ettim. Elimde oynıycak tek bir koz dahi kalmamıştı. Karşı tarafın avukatıysa inkar etmekten başka bişey yapmıyor bi çocuk gibi ordan oraya kafa sallıyordu adeta.Bu kadar büyük bir şirketin böyle gerzek bir avukatı olması şaşırtıcıydı. Gerçi anlatılanlar doğruysa bir avukata pekte ihtiyaçları yok gibiydi. Mahkeme sonunda dava tarihi bir ay ertelendi. Herhangi bir karar çıkmadı. Pekte şaşırmamıştım. Dava bittikten sonra karşı taraf bana bir zarf bıraktı.Şirketi pas geçip direk eve gittim arabayla. Nasıl olsa şirketin gelmiş geçmiş en büyük davasıyla uğraşıyordum.Bu kadar şımarmaya hakkım vardı.Şirket yöneticisi arayıpdavanın nasıl gittiğini sordu olanları anlattım. Normal karşıladı.Eve gittiğimde şömine karşısında sigaramı yakıp zarfı açtım. Uçak biletiydi. Hemde polonyaya. Bunlar benimle dalga geçiyor olmalıydı. Hemde bilet yarın saat 3 eydi.ilk başta gitmiycek olsamda sonrasında söylenenler ilgimi çekmeye başladı.Hem siyasi hem küresel tarikatik bazda gücü olan bir şirket beni polonyaya çağırıyor. Heralde öldürmek isteseler bunu bir zarf ve uçak biletiyle yapmazlardı.Şirketi arayıp haftalık izne ayrılcağımı söyledim. Hemen kabul ettiler tabi. Ertesi gün bütün hazırlıklarımı yapıp uçağa bindim.