sahip olduğumun enerjinin yüzde 1'ine sahip olsaydınız, yemin ediyorum sokağa çıkar kilometrelerce koşardınız.

şuan sizlere bakıyorum da; kararadenizin köylerinde piknik yapmak için dağa çıkan sefil aileler gibisiniz.

zütü göbeği salmış elinde mangal kömürüyle baba profili, baş örtülü şalvarlı anne; terlikle çalı çırpı arayan çocuklar gibisiniz.

zevkleriniz, arzularınız değil kazanmışlıklarınız. sadece o , hayattan isteğiniz dahi yok; kaybeden olmaya alışıksınız. yanılıyor muyum?

bitkin harap düşmüş halde bazılarınız ise susuzluktan ağzı kuru, leş gibi kokan pislik insanlarsınız.

az enerjik olun dıbına koyayım karşımda ya. yemin ediyom şu sözlüğe girio o anlamsız karamsar bıkkınlık veren entryleriniz beni yoruyor.