Sabah gürültülü bir sesle uyandım. Hızlıca üstümü giyinip pencereden dışarı baktım.
Ortalık karışmıştı. Askerler virüslü insanları infaz etmek için belirli yerlerde çatışmaya
giriyorlardı. Haberlere göz atmak için televizyonu açtım fakat bütün kanalların bağlantısı
kesilmişti. Plan yapmak için çok geçti. Karantina altına alınan bölgeye gitmek zorundaydım.
Bu kargaşada gitmek çok riskliydi.Bu riski göze almalıydım.Bu kargaşada ortalıktan sıvışabilirdim
veya vurulabilirdimde.5 Dakika içinde bir şeyler atıştırdım. Lazım olan eşyaları sırt çantasına koydum.
Herşeyi ayarladıktan sonra kendimi binadan dışarı attım. Derin bir nefes aldım ve hızlıca koşmaya başladım.
ilk gördüğüm ara sokağa girdim. Burada bazı virüslü insanlar yerde yatıyordu. Canlıydılar fakat ayağa
kalkamıyorlardı. Buna anlam verememiştim. Yolda terk edilmiş bir araba vardı.Üzerinde anahtarı bırakılmıştı.
Benzini fazla kalmamıştı ama beni bi yere kadar idare edebilirdi. Arabaya bindim ve ara sokaklardan arabayla
ilerlemeye devam ettim. Gördüğüm kısa yollara giriyor ara sokaklardan devam ediyordum.Bu yollar beni en sonunda
çıkmaz bir sokağa zütürdü ve şans o ki arabanın benzin deposu çıkmaz sokakta bitti. Arabadan indim fakat araba
istemsizce sallanıyordu.Bir an deprem oldu sandım ta ki bagaj açılasıya kadar. içinden virüslü insan çıktı.Önümde
duvar vardı fakat atlayamazdım. Arkasından 2-3 virüslü insan daha geliyordu. Kaçamıyordum savaşmak zorundaydım. Kötü
olan taraf silahım yoktu ve bıçakla hepsini halledebilecek düzeyde değildim.