Ben seni sadece sevdim huur..o yüzden, şimdi bana öyle bakma.. hakkın yok bana ne
kızmaya, ne de küçümseyip, aşağılamaya..ama benim hakkım var..ne yapsak hakkım.. nasıl
baksam, nasıl davransam hakkım ulan.. oynadın benimle.. toydum, tuzağına düştüm..it gibi
yarıştırdın beni.. para gibi kapıştırdın.. köle gibi dövüştürdün beni sen..
Sonra da gittin, onu seçtin..
Bana öyle bakma huur..
Ama ben.. benim senden hesap soracağım gün elbet gelecek.. mahvettiğin hayatımı, yıktığın
hayallerimi suratına çarpacağım gün gelecek..ve sen, o gün o masum çocuğun duygularıyla
oynamanın hesabını vereceksin..son gülen ben olacağım sen ağlarken..ve nihayetinde, seni de,
saplantılı geçmişimi de gömüp gideceğim.. yalnız önce geleceğim…senin için…senin için
geleceğim ayşen..
Ve bunun için ne gerekiyorsa yapmaya da hazırım..o nefretle attığın bakışların, bana yalvardığını
görmek için..bir gün elbet.. yapacağım..ne gerekiyorsa..o adam olacağım…sevdiğin tiplerden
işte..o zaman görüşürüz..
Bana öyle bakma…bakamazsın…hakkın yok..
Birkaç saniye kaldık öyle, aramızdaki gerilimi volta döksen, küçük bir şehri aydınlatırdı desem
yeridir..en sonunda kaçırmak zorunda kaldı gözlerini, bense etrafı taradım.. pekekenti yanında
değildi.. zaten o yanındayken genelde ya ona, ya da yere bakıyor.. kör edeceğim o gözlerini..
göreceksin..
Birkaç saniye, beni ağzıma kadar hınçla doldurmaya yetmiş, bütün düşüncelerimi tepetaklak
etmiş, huzurumu kaçırmış, yok etmişti..
Yine de bu sahne için ayşen e minnettarım.. eğer o bakışma olmasaydı, sonrasında her şey çok
daha farklı olabilirdi..
Sınıftan çıktım.. kararımı vermiştim..
Bana rahat yoktu beyler.. korkan insanın, korkusuyla yüzleşmesi, nasıl onun için bir tedavi
gibiyse, benim de yüzleşmem gereken kişiler vardı.. hesap sormam gereken.. çok önce sorulması
gereken, çoktan sorulmuş olması gereken hesaplar..
Ama bu şansı başlangıçta kaçırmıştım.. şimdi ise, yeniden yakalamam için eskisinden çok daha
güçlü, çok daha akıllı,