bu kez de bir başka masumu, bir ay,bir yıl değil, bir ömür mü
kandıracağım? (ve tabi kendimi de).
Ben bunu istemiyorum lan..ben yalanlar, aldatmacalar, hissizlik üzerine bir ilişki, böyle bir hayat
istemiyorum.. keşke sevebilsem yeniden.. aşık olabilsem düşünmeden.. hesap
etmeden…koşsam, onun, o şanslı kızın peşinden.. düşsem…parça parça olsa dizlerim..ama
yorulmasam, yenilmesem, özellikle de 3. Bir şahış tarafından mağlup edilmesem..
koşsam.. koşsam.. düşe kalka kovalasam.. sonunda tutsam elinden.. sarsam
belinden…dudaklarımız buluşsa, ve hayatımın rüyası, uyanmamak üzere başlasa yeniden..70
imize, 80 imize geldiğimizde bile otursak el ele, diz dize, tıpkı o huzur evindeki gibi.. tonton amca..
tonton teyze..
çocuklarımızı, torunlarımız sevsek..tek yastıkta kocasak, sadece bedenen değil, ruhen, kalben de
bir olsak, birleşsek.. kayıtsız, şartsız ve menfaat gözetmeden..
Sadece sevsek..
Sevebilsem..
Sevilebilsem..
Çok mu şey istiyorum lan.. anlamıyorum abi.. anlamıyorum..en başından beri, bu kadar mı zor
kaderine yazılmış olan ile bir araya gelmek..
Sınıfa çıktım.. laboratuar dersi için önce ön bilgi verilecek, bu maksatla başka bir sınıfa
geçecekmişiz önce.. eşyalarımı toparladım, kafamda uçuşan, oradan oraya savrulan hayaller ve
düşünceler arasında kendime yol açtım, sınıfın çıkışına doğru ilerledim.. giderken cam kenarına
doğru bir bakış attım gayri ihtiyari.. oldum olası nefret etmiştim o cam kenarlarından ve oradaki
sıralardan.. sırf malum kişiler yüzünden, başka sınıflarda, hatta başka mecralarda bile, sanki o
sıralarda, o masalarda oturanlar bana hep riyakar, üç kağıtçı, kötü insanlar gibi görünmüştü
resmen.. telkin edemediğim bir ön yargı ve olumsuz saplantı oluşmuştu beynimin içinde cam
kenarlarda, masalarda, sıralarda, sandalyelerde oturan insanlara karşı..
Niye baktıysam baktım o nefret ettiğim cam kenarına doğru.. ayşen i gördüm.. umursamazca
kafamı tekrar önüme çevirecektim zira artık beni ilgilendirmiyordu onun varlığı, alışmıştım