"iyi akşamlar?" dedi ceren tek kaşı havada, ağzı tuhaf bir gülümsemeyle yuvarlanmış halde.. öbür
çocuk da mimikleriyle selam verdi, zaten henüz ses tonu nasıl bilmiyorum desem yeridir aq..herif
hiç konuşmuyor, etrafındakilerle de telepati mi yaparak anlaşıyor ne tak yiyor bilmiyorum..
"iyi akşamlar" dedim ben de, akşamın çoktan geçtiğini bile bile..
geçip gittik,
ama tabi ceren nezdinde, bu karşılaşma burada kalmazdı.. artık bin bir türlü dedikoduya
sarmalanmış halde sınıfın yarısına duyururdu her halde..
çiğdemin, soran gözlerini görünce,
"sınıftan arkadaşım" dedim sırıtarak,
"haa.. yakalandık desene" deyip sırıttı o da, hala kenetli olan ellerimizi havaya doğru kaldırarak,
güldüm bende..
"yaa üff.. amaan, ne çok da tın" dedim.
gülümsemeye devam ederek önüne döndü..
minibüsü, bu ufak gecikmeye rağmen yakaladık,
koltuklara kendimizi bıraktık..
elimi, biniş sırasında kurtarmıştım, ama yol boyunca omzumda olan başına bir müdahalede
bulunamadım..
şekerli parfümünün kokusunu, saçlarından ve boynundan içime çektim..
istemsiz şekilde kalkan ufaklığa ters bir bakış atıp sindirdim..
5 dakika sonra yurdun önündeydik,
tam zamanında..
"eh..yetiştik" deyip güldüm.
"aynen, tam zamanında yetiştirdin beni, kurtarıcı prensim (:" deyip pembe yanaklarını gerdirerek
gülümsedi..
"tamam..o zaman.. şey... ee..görüşürüz o zaman ;)" demeye çalıştım..
gülümsedi,
anlamlı bir gülüş.. diğerleri gibi uzip sırıtışlardan uzak, manalı bir ifade..
"çok güzel bir gündü tsigalko.. teşekkür ederim.."
"ben teşekkür ederim.. aynen..harikaydı.. repertuarıma yeni parçalar ekledim :p"
gülümseyerek geldi, sarıldı.. daha fazla tutamadım kendimi, ben de sarıldım.. oldukça içten..
bir kaç saniye öyle kaldık.. sonra ayrıldık, yanaklarımdan öptü.. gündeki teyze öpüşü değildi bu
kez.. dudakları, değdiği yeri hem ıslattı, hem yaktı..