yakından geçen kimsenin bile umrunda olmadığımı sabah onun mezar taşının yanında uyandığımda farkettim. güneşin sol gözüme yavaşça vurmasıyla gözlerimi açmam bir oldu. telefonda hala o bankta otururken kulağıma fısıldadığı şarkı çalıyordu kulaklıktan kısık bir şekilde, melodiyi anımsıyabiliyordum. kim bilir kaç saattir ardarda çalıyordu... kulaklığı kulağıma taktığımda şarkı bilmem kaçıncı kez başa sardı ve sol cebimdeki paketten son sigaramı da çıkartıp yaktım. ayaklarımı birleştirip onun mezar taşına yaslandım ve daha önce onunla hiç birlikte uyumadığımız gerçeğini hatırladım. tekrar gözlerim doldu, kafamı yukarıya kaldırdım ve güneş gözlerimi yakarken sigarayı tekrar içime çektim. şarkı bittiğinde de kalkmıştım zati.