Bu yaşıma kadar hiçbir kadının veya kızın duygusal olduğunu görmedim beyler. Çoğu çıkarları gereği duygusallığını kullanıyor olmayan duygusallığını. Utanmadan bir de buna kadınlık diyorlar gerçekten çok yazık.

Bu tespite şu olay ile tasdik yapabilirim herhalde. Lise yıllarımda çok saf olmasada temiz bir çocuktum. Sanata çok ilgim vardı. Açıkçası sınıfınızda sanatçı biriyseniz bide az çok gideriniz var ise peşinize binbir türlü kız takılıyor. Tabi bunların çoğu birbirine hava yapmak o çocukla konuştum diyebilmek için. Kendilerini kandırmak için. Hiçbir gayeleri yoktur o tiplerin. Lise 3 olması gerek 2 de olabilir bilmiyorum. Her yıl karma oluyodu yani sınıflar karışıyordu. Dikkatimi çeken bir kız vardı yani güzeldi hoştu. Az çok kızlardan anlayan biriydim yani ne çok kaba ne de çok layttım. Hiç de unutmuyorum dönem başıydı bilirsiniz etrafı süzme sizden biri varmı tanıdık falan o dönemler ilk günler yani. Bi ortamım vardı ve ben sürekli o bahsettiğim kızı takip ediyordum hareketli biriydi atılgan özgüveni yüksek. ilk başta aradığım kız falan sandım ama izlemeye devam ettim. Derslerim iyi değildir benim, okulda hep müzik yarışmaları yapılır orda dereceye girip sınıfı bir şekilde geçerdim işte. Matematik dersinde yanım boştu, arkadaş gelmemiş zaten sıkılıyorum deli gibi hocada hiç çekilmiyor. Taktım kulaklığı beat üzerine rap yazıyorum kağıda. Birden kız geldi ve yanıma oturdu bi an heyecanlandım beklemiyordum. Rap'ten ilgilendiğini ve neler yaptığımı sordu. Ordan bi şekilde yakınlaşmam oldu. Fakat ben ne çok yakınlaştım ne de uzak kaldım. Dönemi de öyle konuşarak sadece "konuşarak" bitirdim.

Ben sadece konuşurken ve izlemeye devam ederken neler oldu ki neler. En sevdiğim arkadaşımı o kızla yiyişirken görmemden mi bahsedeyim yoksa ondan ayrıldıktan sonra en sevmediğim sınıftan muallaknin tekiyle en arka sıralarda yiyişmesi mi. Ve hala bana o kadar yaklaşıp iyi niyetle davranması beni de biraz sorgulattı. O kızı uzun süre böyle gördüm sonra bişey oldu sessizleşti ve bana daha çok yakınlaştı.

ikinci dönem ben ailemden ciddi uyarılar aldım. iyice ortam falan diyip bide lisede sigaraya başlayınca beni bi dürttüler açıkçası. Her ne kadar tembel biri olsamda orta dercede bi puan yapıp bi anadolu lisesine yerleşmiştim. Bizimkiler de beni zeki falan sanıyolardı. Hayatımın en büyük derslerini o sıralar aldım. Ders olarak değil de hayat dersi olarak.

Çok fazla telefon kullanmam öyle snapchatmiş falan işim olmaz yani. Ama bir gün sınıf grubu diye açmışlar WhatsApp'a. Bende girdim işte. O kız da aynı gruptaydı. Uzattım baya fakat her olayı anlatmak istedim beyler umarım sizde benim hatalarıma düşmeden ders çıkarabilin diye.

Bahsettiğim kız bana WhatsApp'dan mesaj attı. Hemde satırlarca 15-20 mesaj. içim kıpır kıpır oldu amk. Sonra salaklaştığımı gerçekten kızın kaşar olduğunu falan geçirdim içimden. Ama beklersin ya bir şeyi bir umudu. O vardı bende. Mesajda ilk gördüğünden beri benden hoşlandığını fakat ona bir adım atmadığımı falan yazmıştı. Gülüp geçtim ya gerçekten. O günün evvelinde de kenara çekip baya bi konuştum.

Ulan o kadar komikti ki. Ona olan sevgimi sıfırladı resmen. Erkekler ile yiyişmesinden beni sorumlu tutması falan güldürdü açıkçası. Onlarla yiyişirken beni hala seviyormuydun diye sormam baya koydu gitti ağladı. Belki bir yada iki ders ağladı. Sonunda noldu biliyormusunuz. Ben o kızın pgibolojisini etkilemekten dolayı 5 gün uzaklaştırma aldım. Kadınların duygusal (!) olmasından dolayı.

iyi düşünün beyler, bir kayayız biz erkekler olarak. Onlarda ufacık yağmur damlaları. Bizlere o kadar zararsız geliyorlar ki. Ama bilmediğimiz olay bize vura vura bi çakıl taşına dönüştürdükleri. istediklerini yaptırdıklarını. O günden beri hayatımda ki hiçbir kadına güvenmedim. Belki de kişiliğimi etkilediler.

O kıza ne oldu diyemi soruyorsunuz. Sonu hiç iyi olmamış o kadar söyleyeyim. Duygusal oluşunu kullanıyor şu anda.