Etli çiğköftemizden dolayı birkaç tane müşterimiz zehirlenmişti ve yoğun bakımda yatıyorlardı. Ama nasıl olur o kadar da tembihlemiştim ustaları. Polis ifade vermek üzere bizi karakola çağırdı. ifademizde hiçbir şeyden haberimizin olmadığını dile getirmiştik. Avukat yardımı ile kontrollü olarak serbest bırakmışlardı. Artık insanlar eskisi gibi çiğköfte almıyor , korkuyorlardı. Yavaş yavaş batıyor gibi görünüyorduk. Bu arada yoğun bakımdaki müşterilerimizin durumunda da korkulacak bir şey yokmuş ama bir kere lekelenince o leke çıkmıyor işte. Ortağımla o gece uzun uzun ne yapıcağımızı konuştuk. Mecburen bu işi bırakıcaktık. Bir anda parlayıp bir anda sönmüştük. Niçin Türkiye de etli çiğköfte satışının çok az olduğunuda şimdi anlamıştık. Çalışanlara bayileri satıp tazminatlarını verebilmiştik neyseki. Az kalan paramızlada banka borcunu ödedik. Artık içimizde en ufak bile hırs kalmamıştı. Sıradan olmak istiyorduk. Elemanların arasında gördüğüm bir bayan vardı eli, yüzü düzgün iyi biriydi. Bizde zaten 3 tane bayi bırakmıştık sadece onlarda etsiz çiğköfte yapıyordu artık. ikimizde bir yuva kurup sıradan bir insan olmak istiyorduk. Seraların orada yaptığımız eve yerleştik. Tek eksiğimiz bir eşti. Cesaretimi toplayıp bayan elamanımın yanına gittim. Onu kovmamıştım o çarşıdaki bayiye bakıyordu. Ona artık mutlu bir yuva kurmamı istediğimi ve onun bana eşlik etmesini teklif ettim. O da biraz süre isteyip ertesi gün cevabının olumlu olduğunu söylemişti. Arkadaşımda birini bulmuştu kendine düğünü toplu yapıcaktık. Düğünü yaptıktan sonra ben 3. katta arkadaş da 2. kata yerleşti ve o günden beridir çok mutluyumdur ve bir tanede çocuğum var. Bazen hayatta büyük olmak değilde sıradan olmak insanı daha mutlu edebiliyor. Yeterki istediğin yolda git ve asla haram ve fitneye başvurma. Arkadaşlar hikayem bu kadardır sizleri seviyorum sağlıcakla kalın.