Neyse, bindik bir alamete, gidiyoz kıyamete hesabı, çiğdemle de böyle bir oluşum içersindeyiz,
ama bu sefer kendimi nasıl frenlerim bilemiyorum aq..zira o dudakların, yanakların tadına
bakmazsam çatlarım gibime geliyor.. kız bildiğin bon bon şekeri..
Neyse ki aklımı meşgul edecek başka şeyler de kapıya dayandı, malum,
“vize is coming”
şimdi şöyle bir bakıyorum, duruma, 1. Dönemlerden sıkıntı yok, hepsini giberttik evvelallah, 2.
Dönemler, yani şu an içinde bulunduğum bölüme bakarsak, 4 ü ciddi derecede taşaklı olmak
üzere, tam 9 ders (2 si alttandı sanırım) görüyoruz..
şunları bir 9 da 9 la halledip, ders konusunda sıkıntı yaşamamam lazım, bir de başıma onlar
çıkarsa, hayatım iyice karışacak çünkü..
Kendimi kampa aldım resmen, kick taks a bile gitmedim ki bedenen yorgunluk ve zaman kaybı
olmasın..
Vizeleri, finalde barajı geçmemin yeterli olacağı şekilde vermem lazım.. bütün çalışmalarımız bu
yönde,
Uykusuz gecelerimin sebebi, karı kız değil, dersler gene..
Sponsorumuz ise nescafe..
Hadi gazamız mübarek olsun...
Vizeler fena geçmedi.. istediğimi alırım diye düşünüyorum.. yalnız bir sınava, son derece sinirli
girdim, neyse ki bu sinir ters etki yaparak, hıncımı kağıttan almamı sağladı..b den aşağı
beklemiyorum kesinlikle, giberim..
Bu gecelik, son olarak beni kızdıran olayı da sizlerle paylaşıp bitireceğim,
2. sınav haftasının 2. Sınavıydı diye yazmışım..
Her zamanki gibi, yaklaşık yarım saat önce gelmiş, son gözden geçirmeleri yapmak için
sınıflardan birine girmiştim,
Baktım bizim kızlardan tuğçe ve seda da orda, yanlarına gittim, ama şöyle bir sıkıntı var, bunların
üç-dört sıra filan gerisinde, mine ve arkadaşları oturuyorlar..
Benim pek gibimde değil ama kız acaba rahatsız olur mu diye düşündüm.. gerçi niye olsun,
aradan 1 yıldan fazla zaman geçmiş, yaşanmış, bitmiş bir ilişki sonuçta.. neyse.. biraz tereddütle
de olsa oturdum kızların yanına, çalışıyoruz..
2-3 dakika sonra bir ses duydum arkamdan,