kafeden içeri girdim ecem henüz gelmemişti. oturdum bi masaya. çalışan personele arkadaşım gelecek birazdan sipariş veririz dedim.
ecem kapıdan girdi. beni farketmesi için bişey yapmadım. gözüyle gezdi kafeyi sonra gördü beni yanıma geldi.
oturdu karşıma. sipariş verdik konuşmaya başladık
E: dün için pişman mısın?
B: sen?
E: önce ben sordum
B: nası yani önce ben sordum ne alakası var
E: cevapla işte. evet mi hayır mı?
B: evet ecem pişman olmasam gece özür diler miyim?
E: pek. beni ilk günki gibi seviyor musun?
B: ecem gece cevapladıgım bütün soruları tekrar cevaplamamı istiyosun
E: çok zor bi soru sormadım. seviyor musun beni?
B: seviyorum ecem çok seviyorum anladın mı? ya sen seviyor musun?
E: evet.
B: bu kadar mı?
E: seviyorum b. çok seviyorum canımı veririm oldu mu?
azarlarmış gibi konusuyodu. sesimi cıkartmadım.
E: söyle o zaman sana neden güveneyim tekrardan
B: (soğukkanlılıkla) ecem ne saçma sorular bunlar. ne diyosun sen. sen bana en başından güvenmiyodun. sana bunu nasıl anlatayım
E: (sesi titremeye başlamıştı bi noktadan sonra) ya sen beni tekrar bırakıp gidersen. ya tekrar ihanet edersen. ya bi başkasıyla tekrar olursan bunları hergün düşünmekten artık kafam bişeyi almaz oldu
duraksamıştım.
B: ecem ben bu hatalarım için özür dilemekten yoruldum artık neden anlamıyosun pişmanım diyorum.
siparişlerimiz gelmişti. ikimizde dokunmamıştık yiyeceklerimize falan.
E: sen hep pişmansın zaten. sen hep özür diliyosun. tekrar yapıyosun tekrar özür dilliyosun sen busun işte hep.
B: ecem ne yapayım o zaman ne yapmamı istiyosun sen benden
E: söz vermeni isterdim ama yine aynı şeyler olacak. bu kaçıncı söz demekten yoruldum
ecemin ellerine yöneldim çekmeye uğraşmamıştı bile.
B: ecem gözlerimin içine bak. bu sefer son. asla ecem asla bi başkasıyla olmayacagım ecem. hep seninle olacagım. söz veriyorum. yeter ki bırak artık beni bu iğrenç şeylerden itham etmeyi.
ecem ellerimi ovuyodu. ama sonra kalktı
B: napıyosun ecem
E: sonra görüşürüz
çantasını da alıp çıkıp gitmişti kafeden.
hesabı ödedim rahat bi geçirdiler.
cıktım ecem yoktu.
dolmuş durağına yöneldim bende yapabilecek bişeyim yoktu çünki
eve gittim oturdum pc ye baktım biraz kitap okudum (victor hugo=idam mahkumunun son günü) zamanımı değerlendirmeye çalıştım
cihan aradı sonra saat 6'ya geliyodu
B: alo
Ci: alo kanka
B: efendim cihan
Ci: bize geliyosun şimdi
bu aq salağı ne diyodu diye içimden geçiyodu
B: ne anlamadım
Ci: annemler gelmeyecekler bugün eve kanka
B: neden
Ci: anneannemlere gitmişler. uzun süredir gitmiyodular anneannem kesin itiraz eder ısrar eder onlar bu gece orda kalır
B: ee
Ci: gel işte takılırız sohbet muhabbet ederiz
B: yok cihan sağol kanka
Ci: lan gel diyorum sana
B: yok olm laftan anla
Ci: iyi peki bekle biraz
telefonu kapattı. bende zaman geçirmeye devam ettim.
aradan dakika bile geçmedi berke aradı
B: alo
Br: cihanlara geliyosun gibtirtme belanı
B: olm genemi ya gibicem ama yapacağınız işi
Br: ya sus gel işte dıbına koyim ne bu tripler
B: iyi tamam aq geliyorum
evden cıktım. annemlere cok bişey demedim ayak üstü dışarı cıkıyorum dedim
cihanlara doğru gittim. kapıyı çaldım
Ci: sonunda aq geç içeri
B: selam.
Ci: hoşgeldin.
içeri geçtim. berke deniz geçmişler telefonla uğraşıyolar
B: evet beyler telefon için mi çağırdınız
Br: yok ya misafir bekl...
B: anlamadım
Br: yok ya bişi yok oyun falan oynuyorum
B: ne diyosun olm ne misafiri
D: lan olm ne uzatıyosunuz bak bilader ecem ceren şule esma geliyorlar. sende bi yere gibtir olup gitme.
B: yok olm neden gideyim ecemle konusuyoruz su anda biz
Hepsi: eeee
Br: durumunuz ne peki
B: bilmiyorum ecem bi türlü düzelmiyor. çok özür diledim ama nafile gibi.
Br: dün o kamelyadan öyle bi çıktın ki bencede nafile gibi aq
aradan 1 saat falan geçti kapı çaldı kızlar gelmişti.
ecem içeri girdi yüzüme baktı bende ona baktım.
bizimkiler odayı terk ettiler. ecem odaya girdi sonra. kapıyı kapattı
E: oturur musun konuşalım
B: konuşmaktan yoruldum ecem
E. yo yo. otur bu sefer adam akıllı konuşalım.
çaresiz oturdum ecemin laflarını dinlemeye başladım