Namaz bitmişti . Ama ben çıkmamıştım . Gizem'i unutmuştum . Gözlerimi kapatmış dua ediyordum sadece . Arkamdan omzuma bir çift el dokundu . Bir an dondum . Çünkü en son bunu hissettiğimde gözümü hastahanede açmıştım ...

Arkamı döndüm . Gizem'di . Çağatay artık gitmeliyiz dedi .
Rahatladım bir an . Ondan özür diledim falan filan ...
Hastaneye getirdi beni , giderken yanağıma bir öpücük kondurdu .
+Çağatay fırsatım oldukça geleceğim , beni unutma olur mu ?
- Gizem , Gizem ben seni seviyorum.
+ Bende seni seviyorum Çağatay ama şimdi sırası değil . Beni sakın unutma olur mu ?

O günden sonra kendime çeki düzen vermeye başlamıştım . Müdürden beni tek bir odaya koymasını rica ettim . Bana güvendiğini belirtti . isteğimi yerine getirdi .
Bir kağıt , bir kalem aldım elime ..

O eskiden tuttuğum günlük aklıma geldi bir an .. Babaannemin yemeğe çağırması . Benim günlüğe birseyler yazmam , Deniz'i sevmem , asosyal bir çocuk olmam. Ne kadar da kötü bir geçmiş değil mi?