part3
B-ben
F- Furkan
Biraz daha içtik kafalarımız baya baya şekerlendi sohbete devam ediyorduk .
Sormaya korksamda geçen sene ne olduğunu merak etmiştim
B--Hayırdır geçen sene birşeymi oldu ?
F--Sen beni küçüklükten beri tanıyosun. Onun için beni yaşadıklarımı iyi bilirsin . Küçücük bir çocuk babasının içeri girmesine annesinin ölmesine dayanabilirmi bilmiyorum dayanabilirmi dayanamazmı ama ben dayandım. Her gece yatağa gırdıgımde annemı düşünerek ağladım. Onun yokluğuna uzulmem kadar babamın sebep olmasıda başka bir koyuyordu. Yuva da arkadaşlarım neden geldin die sorduğunda başımı hep önüme eğdim . Ne diyebilirimki olum. Babam annemı oldurdu babasız annesız evsız barksız kımsesız kaldım mı diyeyim. Gerçi oradakilerin çoğu benim gibi . Ama yinede çoğunun babası annesini öldürmemiş. Ben hep utandım olum. Geçmişimden yaşanılanlardan . Dedemle Annemi gömdükten sonra teyzelerimde dayılarımda bana karşı öfke dolu bir bakış vardı. Hiç unutamıyorum o bakışları. Sanki bütün herşeyi babam değilde ben yapmıştım. Ama anlıyordum babam gıbı soysuz bır adamın kanını taşıyan birisini görmek istemıyorlardı. insan içindeki kandan tiksinirmi ben tiksiniyorum kardeşim. insan damarlarını kesipte bütün kanının akmasını boşalmasını istermi ben istedim kardeşim denedimde onu bile beceremedim.

Beyler vala anlatırken bile çok kötü oldum bi dışarda dumanlanıp geliyorum okuyan varsa belli etsin kendini devam edecem on dk sonra.