/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 51.
    +3
    Öylede oldu annem benden uzak durmaya başladı gece kulagıma hevvule cinnas dedi ben anne ne yapıyorsun demeye kalmadan tokadı koydu gözleri simsayhdı ve biyerlere zıplıyordu koridora koştu bende arkasından kardeşlerime zarar gelicek sandım babamın odasında umut yatardı beşiği sallamaya başla ama hıphızlı bi yandanda cinli bişiler sölüyordu ben cıglık attım sonra bayılmışım annem artık garipti ve beni hic sevmiyordu sanki babamın kumasıymışüm gibi ac bırakıyordu beni gece annemin dışarı cıktığını gördüm bende arkasından koştum onun ormana gittiğini fark edince duraksadım ama devam etmek zorundaydım gittim gizlice izledim kendi kendine konuşup eve doğru yürümeye başladı ben gizlendim ve beni farketmedi eve döndük ben arkadan ondan önce vardım girdim iceri ve korkudan sıcıcakdım annem girdi iceri mutfağa girdi bıcak sesleri geldi raflardan yukarı cıktı
    ···
   tümünü göster