O dağılmış pgiboloji ile kafamın da çakır keyif olmasından mütevellit kafayı koyduğum gibi uyumuşum. Sabah mutfaktaki seslere uyandım. Metin kalkmış kahvaltı için bişeyler hazırlıyordu. Dün geceyi soracaktım elbetteki ama önce bi acil işeyip elimi yüzümü yıkamam lazımdı. Ayrıca ilk günden ne lan bu lakayıtlık adamla taşak geçmeler filan. Neyse lavabodaki işleri halledince mutfağa geçtim doğruca. Günaydın Metin dedim, günaydın kardeşim dedi gülümsedi çay birazdan olur dedi arkası bana dönük demliğin kapağını açmış demi kontrol ederek.. Yoksa Erdoğan mı demeliyim dedim. Arkası dönük bi on saniye sessizce bekledi. Yüzünü döndü, gizlemeye çalışsa da endişeli bir ifade vardı. Erdoğan mı ne alaka dedi. Sen çok iyi biliyorsun bence alakayı dedim. Tavrım sertti biraz. Tamam ben severim muhabbeti dostluğu ama ilk günden insanla dalga geçmek ağır olmuyor mu birader dedim. iyiden iyiye yüzü düştü. Çok çabuk oldu bu seferki gibi bişey mırıldandı. Ha gibtir dedi tıslayarak. Ben de korku ve kızgınlık karışımı duygularla devam ettim. Ya sende bişey var, sen hayırdır kardeşim dedim. Ve başladı anlatmaya...