end of the night

güzel tespitleri ve düşüdüklerini en uç noktasına kadar yansıtabilen sağlam bir kalemi olan iyi bir yazar. üç ya da dört ay boyunca aralıksız olarak, hiçbir entrysini atlamadan takip ettiğim dönemin sonrasında söyleyebiliyorum bunları.

dahası... hayata dair pek çok şeyin farkında. çok okumuş, çok düşünmüş sanırım. pek çoğundan, pek çoğumuzdan fazla yol katetmiş hatta belki de. fakat, buna rağmen hala "insan"...

normal, bildiğimiz insan... midesindeki bulantıların, beyninde dönen düşüncelerin, onu balkon korkuluğuna çıkaran ve onu balkon korkuluğundan indiren yegane sebep olan insanlar gibi insan... bazen küçümseyen tavırlarıyla rahatsız eden, yürüdüğü yollarda gördükleri ve yaşadıkları sebebiyle kendini farklı görebilen insanlar gibi insan... şehvete yenilip kutsal bir paylaşıma ihanet ederek "bu da benim vücudum" diyerek üzerindekiler atıp da üryan kalabilecek insanlar kadar insan... kendi acılarını insanlığın acılarıyla bağdaştırıp doğuştan sahip olduğu bencilliğinin açtığı yaralarını saran ama sızlanmaktan öte, ileri bir adım atamayan insanlar kadar insan...

hepimiz kadar insan... hepimiz gibi...