Gözlerim etrafı görmüyor lan bildiğin. Yaşlar birikmiş gözlerimde. Kilometrelerce yolu koşup, yürüyüp, sürünüp gittim. Sonuçta evime gelmiştim. Piyanomun olduğu karanlık odaya çekilip yerdeki yastığın üzerine oturdum. Bacaklarımı göğsüme çekip ellerimi gözlerime koydum. Ağlıyordum hala. Neden buradaydım lan? Sanki kız öldü, ne aptal çocuğum ben.

-Selin.. Ölmedin değil mi?

-Ölemezsin sen. Dünyada ölmesi gereken bu kadar gereksiz insan varken sen mi öleceksin Selin..

(Yere düşen gözyaşı damlası)