(S)- Piyanist misin?

(Ben)- Eskiden öyleydim.

(S)- Neden bıraktın?

(Ben)- Ailevi meseleler.

(S)- Yaa, biraz daha canlı olsan olmaz mı? Cool falan olmaya çalışıyorsan pek olmuyor he! (Fazla güzel gülümsüyor.)

Öyle mi? Nasıl konuşuyorum ki? Soğuk falan mı?

(Ben)- Tamam pardon. (Az da olsa gülmeye çalıştım.)

Ona karşı çekingen davranıyordum nedense. En yakın arkadaşımı seven kız sonuçta. Genelde hep en yakın arkadaşımı seviyorlar zaten. Ben figüran takılıyorum burda.

(S)- Benim için tekrar başlasan olur mu?

Ha?

(Ben)- Anlamadım?

(S)- Biliyorsun piyano çalan birine ihtiyacım var. Yardım et işte bana ne kaybedeceksin?

Çalamam ben. inat olduğumdan falan değil, o kadar uzun süredir çalmadım ki tuşlara bile basamam ben. Fakat bu kız bana bu teklifi yaparken ben nasıl reddedebilirim ki? Fakat kabul etsem ne yapacaktım? Çok garip, etraftan o kadar piyanist bulabilir herhalde değil mi?

(Ben)- Uzun süredir çalmadım. Yapamam sanırsam.

(S)- Ya ama ısrar ediyorum lütfen. (Koluma sarıldı bunu söylerken. O kadar tatlı duruyordu ki.)

(Ben)- Gerçekten yapamam.