sürekli başkaları kırılmasın diye kendim kırılmaktan her gece ayrı derdin tasasını çekmekten herkes ayrı bi alem annemi babamı mutlu etmeye çalışıyorum memnun olmuyorlar söyleniyorlar arkadaşlarımı mutlu etmeye çalışıyorum arayıp sormuyorlar gibtiri çekiyorum sonra yalnız kalmak istiyorum onuda beceremiyorum bi yerden bi insan bulaşıyor her insan ayrı bi yara izi bırakıyor çok yoruldum artık insanlarla uğraşmaktan keşke bi anda bütün izimi kaybettirip yurt dışına filan kaçabilsem kurtulmak istiyorum şu düşüncelerden artık