bu son söyledikleriyle tamamen şoke olmuştum artık.. hani rol yapabilecek, düşüncemi
gizleyebilecek bir halim de kalmamıştı anladınız mı beyler?
resmen ağzıma sıçmıştı söyledikler..
kurduğum tezde haklı çıkmıştım,
ama tersten..
ve o,
bunu düşünmüş olabileceğimi de tahmin etmişti..oha..oha..ve oha.. nasıl bir yaratıkla karşı
karşıyaydım lan ben?
yüzüne uzandım, artık etrafımdaki kalabalığa aldırmaksızın uzun uzun öptüm
dudaklarından.. kadınım..
bir süre sonra yüzünü çekti yüzümden..
ayağa kalktı, benim de elimi yakaladı,
"hadi.. kalkalım.."
kalktık..
neredeyse koşar adım, fakültenin içine daldık, elimden tutmuş beni de peşi sıra sürüklüyordu,
bizim mühendisliğin katına çıktık.. öğle arasının verdiği tenhalıkla, koridorlarda kimsecikler
kalmamıştı..
sınıflardan birine daldık,
bizim sınıf..
tıpkı koridor gibi boş..
bunu fark eder fark etmez, omuzlarımdan tutup hemen giriş kapısının sağına, duvara yapıştırdı
beni, vücutlarımız birbirine geçmeye başlarken, sağlıklı düşünme yetimi tamamen kaybetmiş, "ya
biri gelirse?" sorusunu çoktan zihnimin arkalarına fırlatıp atmıştım bile..
az yazayım demiştim ama gene kaptırmışım (: