Din öğretmenimiz somurtkan, uzun burunlu, esmer ve siyah saçlı bir adamdı. O gün mezhepleri işleyeceğimizi söyledikten sonra hemen sola doğru Hikmete baktım, Hikmet o sene ilkerle benim bir yan sıramızda oturuyordu. Hikmet biraz sıkılmış ve tedirgin bakıyordu, Alevi konusunda çok hassastı ve hep bu konuda bir şey söylenecek, ötekileştirilme korkusu vardı. Bu yüzden onun yanında Alevi konusu açılmazdı, bir kere bana da bu konu yüzünden aniden parlamıştı. Öğretmen Alevileri anlatırken bizim Hikmet boş durmayıp o her zaman ki asi ruhuyla boynunda ki Zülfikar kolyesini gömlekten dışarı çıkardı. Hikmete kısık bir sesle Hikmet yapma oğlum yanlış anlaşılmasın dedim. Hikmet bana bakarak ağzında ki tükürüğü bastırarak geri çeker gibi bir hareket yaptı ve ses çıktı. Öğretmen önce suratını sonra boynundaki kolyeyi bir süzdü, sonra olduğu yerden serseri misin oğlum sen? dedi. Hikmet aklımdan çıkmayacak, kendisine hala hatırlatmaya korktuğum o cevabı verdi ''Hayır hocam, Aleviyim'...