+232
-70
bu malum olay öğrenci olduğum dönemlerde başıma gelmişti.
dinde aşırıcılık yapıp imanda kendini uçuranların adresi, başına koca türban takmış sakarya'daydım.
arkadaş kitlem yoktu, pek kimseyi tanımaz etmezdim. tek başımaydım işte. bundan ötürü kimseden de para isteyemezdim. 50 krş versena lan tırrek gibisinden birşey de yapamazdım.
yaşamış olduğum karın acıkması ve bununla mütevellit semptomu olan hüsranla aklıma süper bir fikir gelmişti. o an beynimde şimşkler çakmıştı. kendi kendime 2 elimi avuşturdum, kavuşturdum birbirine sürttüm
gittim bim'in karşısında oturdum birilerinin gelmesini bekledim, bir 40 45 yaşlarında bir teyze geldi bim'e girdi benim planım işliyordu ancak bu kısımda sadece beklemekti. kadın alışverişini bitirmişti. ve o anda fişini yere atmıştı. işte bu bende bunu bekliyordum. ancak bu kadından önce birkaç kişi de gelip geçmişti fakat fişlerini saklamıştı.
herneyse, hemen koşup kadının yere attığı fişi aldım ve 5 10 dakika bekledim. daha sonra bim'e girdim. kadın deterjan almıştı, bende daha kasaya varmadan önce biraz eşyalara baktım daha sonra gizlice reyonda kadının aldığı deterjanın aynısını aldım ve kasiyere doğru kendinden emin bir şekilde yürümeye başaldım.
ve sıra bana geldiğinde
"ya benim annem bu deterjanı almış ancak evde yok diye düşünmüş, bana oğlum git bunu zütür başka bir ürünle değiştir dedi" diye dedim kasiyere.
daha sonra değiştirmek istiyorum mümkünse dedim.
kasiyerde mecbur "elbette" değiştirebilirsiniz dedi. gidip
kola,kek, biskuvi falan aldım. fişi imzaladılar daha sonrasında çıktım.
yarın gidip aynı taktiği a 101'de deneyeceğim.