Karanlıktan çıkartacak el beni kuyunun en dibine itti galiba. Yaklaşık 2 hafta evden çıkacak gücü kendimde bulamadım. iyice çöktüm, günde 2 dilim ekmek yiyordum en fazla. O azalttığım cigara günde 3 4 fişeğe çıktı be abi. Bitirmeye oynuyordum, böyle giderse de azrail kazanıcak gibiydi. Zor oldu ama kendimi topladım. Gün geçtikçe acı dinmeye başladı. Defalarca karşısına çıktım ama boş gözlerle karşılaştım. Pes ettim sonunda. Bir akşam bilgisayarı açtım, ask fm denen dalgayı hatırlamışsınızdır. Bizimkinin hesabına girdim, sevdiğin varmı, kimdir, necidir hesabı bi soru gördüm, cevap ta çok güzeldi tabii ki. Alperen Bozkurt. Soru Buse benden henüz gitmeden evvel sorulmuştu. Aradım buldum bizim mahalledeki meslek lisesinde okuyormuş eleman. Bizim çocuklara haber verdim yarın adamı tutun ben gelene kadar diye. Okul çıkışına gittim. 2 kişi tutuyordu kollarından. Aşağı yukarı 150 kişi vardı okul bahçesinde. Şov yapıyoruz ya seyirci gelmiş. Arkadaşlarla selamlaşıp çocuğun karşısına geçtim. Bizimkilere bırakmalarını söyledim, bi tokat attım. Adamsın ya hani, seviyosun ya, vur lan hadi dedim tepki vermedi. iyice sinirlenip tokat atmaya devam ettim. Sırtımda bi el hissettim sonra. Döndüğümde Busenin yaşlı gözleriyle karşılaştım. Bana tercih ettiğin adam bu mu dedim ve güldüm. Sen adam değilsin dedi. Bi tokatta onun yüzüne attım, canım yandı. Onları öylece orda bırakıp semte döndük. Bir mesele daha kapanmıştı galiba.