Hemen doğruldum. Direk koşarak annemle babamın odasına gittim. Yatakta değillerdi. Yine aynı korkuyu hissettim sonra annem hadi kahvaltı hazır diye bağırdı. Beynim bana oyun oynuyor dedim ve gülerek mutfağa gittim. Muhteşem bir kahvaltı hazırlamıştı annem. Babam çoktan işe gitmişti bile, annemle ikimiz oturduk ve kahvaltımızı ettik.O gün okula gidecektim, evde durupda sıkılmanın lüzumu yoktu. Giyindim,çanta zütürmüyordum zaten.Tam evin kapısına doğru giderken aklıma kitap geldi. Koşar adımlarla odama gittim, yatağın altına baktım. Kitap yoktu. Ayağa kalktım aklımda 1001 soru vardı kitabın nerede olduğuyla ilgili. Kapıya yöneldiğim anda masada duran kitabı farkettim.Ama nasıl olur sabah kalktığımda yatağın altindaydı. Annemde gelip koymuş olamaz mutfakta yanımdaydı.Bu olaya kafamı çok yormadan evden çıktım ama yolda düşünmeden edemiyordum. Okula vardığımda furkan sırasında ağlamaklı gözlerle boşluğa bakıyordu...